We maken de Aarde weer het Hof!

Ik ben

Aarde

Water

Vuur

En

Lucht

Ik verzucht

Verlichtend zwijgen

Totdat jij ziet wie ik ben

Hoort wie ik ben

Voelt wie ik ben

Allemachtige pracht van een mens

Ik voel het wezen wat je bent

Nu jij nog

Je pracht en je kracht

Teder en zacht

Te ontvangen mijn schoonheid

In ware liefde voor jezelf

Ik roep jullie

Verbind je met mij

Laat je vullen met mijn energie

Trotseer de belangen van eerzuchtigen

En werk samen op mij

Om mij

Door mij

Ik geef je alles wat je nodig hebt

Een waar paradijs

Van voeding

En schoonheid

Tot in de eeuwigheid

Tekst ontvangen en doorgegeven door Joyce Hellendoorn.

We lenen de aarde van onze kinderen! We vinden het daarom belangrijk om te waarborgen dat ook toekomstige generaties de aarde het hof kunnen blijven maken en kunnen blijven genieten van de vruchten die het bewerken van de grond oplevert. Dit lijkt misschien vanzelfsprekend, maar in het huidige economische systeem en rechtssysteem gaat dit alles behalve van zelf. Het huidige systeem zorgt namelijk voor een vicieuze cirkel, waardoor de prijzen van voedsel, kleding en onderdak steeds hoger worden. En mensen als het ware gedwongen worden om roofbouw te plegen: op de aarde en/of op zichzelf. De diepste oorzaak van deze vicieuze cirkel is dat grond in het huidige systeem als handelswaar en privé-eigendom gezien wordt. 

Om het privé-eigendom van een stuk grond in handen te krijgen, moet elke volgende generatie de grond van de voorgaande generatie kopen. Om deze aankoop te kunnen betalen wordt er een lening afgesloten. En om de rente en aflossing van deze lening te kunnen betalen, worden deze financieringskosten doorgerekend in de prijzen van de producten die de grond oplevert en/of moet er in minder tijd meer geproduceerd worden.

De prijsopdrijving wordt nog versterkt doordat de overheid met een pennenstreek één en het zelfde stuk grond een andere en duurdere bestemming kan geven. Dit werkt speculatie in de hand. Mensen met veel vermogen zijn rondom dorpen en steden stukken bos- en landbouwgrond gaan opkopen omdat een mogelijke toekomstige bestemmingsplanwijziging hen veel geld kan opleveren.

Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn daar ook nog allerlei verhandelbare grondgebonden quota bijgekomen, waardoor de grondprijzen nog verder gestegen zijn. Hierdoor zijn de meeste boeren in de loop van de afgelopen eeuw feitelijk bankwerkers geworden: het merendeel van de opbrengst van hun arbeid, hebben ze nodig om de rente en aflossing van de hypotheek op de grond onder hun bedrijf te betalen. Voor veel huizenbezitters geldt natuurlijk hetzelfde. En bij de huidige prijzen op de huizenmarkt is het voor de meeste jongeren praktisch onmogelijk om een huis te kopen. Zelfs wanneer ze hoog opgeleid en tweeverdieners zijn.

Klik hier om nog meer te lezen over waarom het voor de aarde en toekomstige generaties belangrijk is om de grond uit de sfeer van het privé-bezit te halen en praktisch onverkoopbaar te maken.

Zodra de hypotheek op de grond onder Hof van Moeder Aarde is afgelost, brengen we. haar onder in een Community Land Trust. In een Community Land Trust heb je drie partijen die er samen voor zorgen dat de grond ten dienste van het grote geheel gebruikt wordt.

1. Een juridisch eigenaar van de grond. Op dit moment is dat nog Stichting Hof van Moeder Aarde. Zodra de grond hypotheek-vrij is, leggen we in de statuten van de stichting vast dat de stichting wel grond op de balans mag hebben staan, maar geen grond mag verkopen en ook geen hypotheek op de grond mag nemen of andere leningen mag aangaan en dat deze bepalingen bij een eventuele statuten-verandering niet gewijzigd mogen worden. Of we schenken de grond weg aan Stichting Grond van Bestaan of een nog op te richten lokale Stichting Ni’je Noariker Marke die dan in plaats van onze eigen stichting als ‘grond-kluis’ gaat fungeren. Op dit moment zijn we al deze drie opties nog aan het onderzoeken.

2. Eén of meer economische vruchtgebruikers. In ons geval zijn dat de bewoners en gasten die enerzijds het recht hebben om op een deel van de grond onder Hof van Moeder Aarde te wonen of recreëren en anderzijds de plicht om dit stukje aarde ook te hoeden.

3. Een gemeenschap van mensen die meebeslissen over de toewijzing van grond. In ons geval wordt deze gemeenschap gevormd door coöperatie Hof van Moeder Aarde. De leden van de coöperatie maken in goed onderling overleg afspraken over wie welk deel van de grond waarvoor mag gebruiken. Daarbij is het uitgangspunt dat het grondgebruik moet bijdragen aan de leidende principes van onze gemeenschap namelijk: bewust zijn, duurzaam doen en divers genieten.

Als de grond niet meer verhandelbaar is, hoeven toekomstige generaties de grond ook niet meer te kopen. Het recht op het economische vruchtgebruik van de grond en de daarbij behorende plicht om de grond op een ecologisch verantwoorde manier te beheren, kan eenvoudig van de vorige op de volgende generatie overgedragen worden door nieuwe leden in de coöperatie te verwelkomen en van oude leden afscheid te nemen.

Op deze manier vormen we – binnen de mogelijkheden die het huidige systeem biedt – een moderne meent of marke. Daarmee bedoelen we een gemeenschap van mensen die met elkaar samen werken om op ‘gemene gronden’ enerzijds de aarde het hof te maken en anderzijds zo goed mogelijk in ieders behoefte te voorzien. Hiermee recreëren we op ons recreatieterrein een vorm van samenwerken die in onze streek tot ca. 200 jaar geleden gebruikelijk was. Totdat – onder invloed van de individualisering van de samenleving – egoïstische belangen steeds meer de overhand kregen en Koning Willem I de marken een genadeslag gaf, door elk lid van een marke het recht te geven om de verdeling van de gemene gronden in aparte kavels te eisen.